Հիմք ընդունելով Գյուլնարա Գևորգի Բաբայանի 14.02.2020թ N 204 դիմումը և ըստ օրենքի ժառանգության իրավունքի վկայագիրը 10.02.2020թ. /ԳՄ 858/, ղեկավարվելով <Ինքնակամ  կառուցված շենքների, շինությունների և ինքնակամ զբաղեցրած հողամասերի իրավական կարգավիճակի մասին> 2002թ. դեկտեմբերի 26-ի Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 7-րդ հոդվածի 1-ին կետի և Հայաստանի Հանրապետության  հողային օրենսգրքի 64 հոդվածի 2-րդ կետի պահանջներով, նկատի  ունենալով  այն  հանգամանքը, որ Գյուլնարա Գևորգի Բաբայանին և Կարեն Վաղինակի Վարդանյանին պատկանող  գյուղատնտեսական նշանակության 2500 քմ ջրովի վարելահողի փաստացի չափագրման արդյունքում  /ծածկագիր 0831-0012/ ավել օգտագործվող 634 քմ հողամասը նախատեսված չէ այլ նպատակային և գործառնական նշանակությամբ օգտագործելու համար, այն չի ընդգրկվել ինժեներատրանսպորտային  օբյեկտների  օտարման կամ անվտանգության, ինչպես  նաև հնագիտական պատմամշակույթային հողերի պահպանման գոտիներում, չի  սահմանափակում այլ անձանց իրավունքները և չի առաջացնում սերվիտուտ`

Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ  Ե Մ

1. Ճանաչել հողի համասեփականատերեր՝ Գյուլնարա Գևորգի Բաբայանի /ծնվ.05.01.1954թ./ և Կարեն Վաղինակի Վարդանյանի /ծնվ.23.02.1985թ./ սեփականության  իրավունքը 0831-0012 կադաստրային  ծածկագրով փաստացի  օգտագործվող 3134 քմ մակերեսով  գյուղատնտեսական  նշանակության ջրովի վարելահողի  նկատմամբ: 

2. Քաղաքաշինության  և  հողօգտագործման, ֆինանսատնտեսագիտական բաժնիններին         /Ա. Մնացականյան,  Շ.Վահանյան/

-Հողերի գրանցման մատյաններում կատարել համապատասխան փոփոխություններ և գրանցումներ: