16․07․2025թ․ Էդգար Ալմասյանի ներկայացուցիչ՝ Հովհաննես Բայանդուրյանը բողոք է ներկայացրել Աշտարակ համայնքի ղեկավարին խնդրելով՝ անվավեր ճանաչել համայնքի ղեկավարի կողմից կայացված 25․12․2024թ․ թիվ 5062-Ա որոշումը:
Իրավական հիմնավուրումները և փաստերը․
Էդգար Ալմասյանի ներկայացուցիչը Աշտարակ համայնքի ղեկավարին վերադասության կարգով բերված բողոքով բարձրացրել է հետևյալ հարցերը․
1․ Աշտարակ համայնքի ղեկավարին ներկայացված բողոքում մասնավորապես նշվում է, որ դիմումատուն վարչական վարույթի ընթացքում լսված չի եղել։
Վարչական վարույթ հարուցելու և վարչական ակտի կայացման մասին Աշտարակի համայնքապետարանի կողմից ծանուցագրեր է ուղարկվել դիմումատուի հասցեով, ավելին մինչ վարչական վարույթ հարուցելը, հեռախոսային կապի միջոցով, վերջինս տեղեկացվել է համայնքի նկատմամբ իր ունեցած գույքային պարտավորությունների վերաբերյալ, սակայն հարկատուն տեղեկացված լինելով հանդերձ չի ներկայացել վարչական լսումներին, ինչը հիմք է տալիս վարչական մարմնին եզրակացնելու, որ Էդգար Ալմասյանը ինքը չի ցանակացել, որ ապահովվի իր լսված լինելու սահմանադրական իրավունքը և ինչ-ինչ նկատառումներից ելնելով խուսափել է վարչական լսումներին ներկայանալուց։
2. Դիմումատուն նշում է, որ պարզ չէ, թե տույժերը ինչ չափով և քանի օրվա համար են հաշվարկվել, ինչպես նաև թե ինչ գումարի չափով, քանի օրվա համար է հաշվարկվել տույժերի գումարը, որ նորմն է հիմք ընդունվել՝ տույժի գումարը հաշվարկելու համար։
Աշտարակի համայնքապետարանի եկամուտների հաշվառման և հավաքագրման բաժնի կողմից տրամադրված տեղեկանաքներում առկա հարկային պարտավորությունների հաշվարկները կատարվել և կատարվում են ավտոմատացված համակարգերի միջոցով՝ մինչ 2020թ. << Վեկտոր պլյուս>>, իսկ 2021թ.-ից հետո համայնքների եկամուտների կառավարման e-community.am համակարգի միջոցով ինչի հիման վրա էլ կայացվել է 25․12․2024թ․ թիվ 5062-Ա որոշումը։ << Գույքահարկի մասին>> ՀՀ օրենքի 10-րդ հոդվածի 1 կետի, 13-րդ հոդվածի 2-րդ կետի, <<Հարկերի մասին>> օրենիքի 23-րդ հոդվածի և Հարկային օրենսգրքի 401 հոդվածի համաձայն ֆիզիկական անձանց համար գույքահարկի հաշվետու ժամանակաշրջան է համարվում օրացուցային տարվա մինչև դեկտեմբերի 1-ը: Հարկի գումարը սահմանված ժամկետում ուշացնելու դեպքում ժամկետանց յուրաքանչյուր օրվա համար մինչև 01.01.2018թ. հարկ վճարողը վճարում է տույժ՝ ժամանակին չմուծված հարկի համար 0.15 տոկոսի չափով, բայց ոչ ավել քան 365 օրվա համար, իսկ 2018թ. հունվարի 1-ից մինչև 2020թ. ապրիլի 20-ը 0,075 տոկոսի չափով, բայց ոչ ավել քան 730 օրը, իսկ 2020թ. ապրիլի 21-ից հետո իջեցվել է 0,04տոկոս: Վերոգրյալից հետևում է, որ վարչական մարմնի կողմից դիմումատուին առաջադրվել է հիմնավոր հարկային պարտավորություններ, որոնք հստակ արծարծված են 25․12․2024թ․ 5062-Ա որոշման մեջ, ինչը միմիայն առաջացել են վերջինիս անպարտաճանաչ հարկատու լինելու հետևանքով։
3․ Էդգար Ալմասյանի ներկայացուցիչը իր բողոքում նշել է, որ խնդրո առարկա որոշումը որոշակի չէ և չի համապատասխանում որոշակիության սկզբունքին, քանի որ դրա բովանդակության ուսումնասիրությունից պարզ չէ, թե ինչ օրենքով է Էդգար Ալմասյանը ենթարկվել վարչական պատասխանատվության։ «Տեղական ինքնակառավարման մասին» ՀՀ օրենքի 38-րդ հոդվածի 1-ին մասի 3-րդ և 4-րդ կետերի համաձայն` համայնքի ղեկավարը օրենքով սահմանված կարգով կազմակերպում է տեղական հարկերի, տուրքերի և վճարների, համայնքի վարչական սահմաններում գտնվող համայնքային և պետական սեփականություն հանդիսացող հողերի, համայնքի սեփականություն հանդիսացող գույքի վարձավճարների գնահատումն ու վերահսկումը։ Տեղական հարկերը, տուրքերը և վճարները չվճարող անձանց նկատմամբ օրենքով սահմանված կարգով կիրառում է համապատասխան միջոցներ։ Վերոնշյալ օրենքի կարգավորումից պարզ է դառնում, որ համայնքի ղեկավարին օրենքով սահմանված կարգով վերապահված է նման լիազորություն, ինչը նաև առկա է 5062-Ա որոշման մեջ և վարչական մարմնի գնահատմամբ վերոնշյալ օրենսդրական կարգավորումը բավարար է, որ ֆիզիկական և իրավաբանկան անձանց նկատմամբ, ովքեր խուսափում են հարկերը վճարելուց՝ կիրառվեն համապատասխան միջոցներ։
Վարչական մարմինը գտնում է, որ բողոքաբերի մատնանշած հանգամանքները անհիմն են և հիշյալ պատճառաբանություններով ու հիմնավորումներով առաջադրված բողոքը բավարարման ենթակա չէ, ուստի ելնելով վերոշարադրյալից՝
Ո Ր Ո Շ ՈՒ Մ Ե Մ․
1․ Էդգար Ալմասյանի ներկայացուցիչ՝ Հովհաննես Բայանդուրյանի վերադասության կարգով բողոքը մերժել։
2․ Որոշումը ուժի մեջ է մտնում այն ստանալու հաջորդ օրվանից։
3․ Սույն որոշումը կարող է բողոքարկվել դատական կարգով ՀՀ վարչական դատարան ուժի մեջ մտնելու օրվանից երկամսյա ժամկետում։